ये मेरा शौर्य हे |

मोहरा इरेला पडला - दुर्गाप्रसाद आसाराम तिवारी

बेलाग दुर्ग जंजिरा वसईचा किल्ला असला

दुश्मन फिरंगी तिथला आटोपेना कोणाला

त्या सिंहाला पकडाया भारतीय चिमणा सजला

गोव्याचा टोपीवाला कोंकणचा पगडीवाला

लागली झुंज उभयाला बुद्धीचा डाव उडाला

मोहरा इरेला पडला ||१||

बोलावूनी सरदारांना तो समरधुरंधर बोले

शूरांनो वेढा द्याया चारमास होऊनी गेले

बेहीम्मत जे असतील परतोनी ते जातील

जा कळवा की दादाला मोहरा इरेला पडला ||२||

तोफेच्या तोंडी माथे बांधोनी उडवा हाथे

शीर तुटुनी त्या आघाते किल्ल्यात पडूद्या त्याते

ती निर्वाणीची वाणी डोळ्यास आणि पाणी

प्रत्येक वदे गहीवरुनी इर्षेस वीर हा चढला

मोहरा इरेला पडला ||३||

गोळ्यांच्या मार्याखाली चर खोदोनी रेतीत

उडविले सुरंगी बार तट लोळविला मातीत

गर्जना एकदम झाली पडलेल्या खिंडारात

जो बांध तटाचा फुटला तो सेनासागर सुटला

धैर्याचा किल्लेवाला बंदुकीस भाला भिडला

मोहरा इरेला पडला ||४||

मर्दच्या मराठी फौजा रणकीर्ती जणांच्या गाव्या

जणू घोंगावत मधमाश्या मोहोळाला बिलगाव्या

कडकडात वरुनी व्हावा सारखा अग्निवर्षावा

परी तो सिंहाचा छावा परतेना हिम्मतवाला

मोहरा इरेला पडला ||५||

वारावर करतची वार अनुसरले शूर पवार

शिंद्यांचा खांदा घोडा चालला जणू की तीर

बावटा धरुनी तोंडात भोसले चढे जोमात

आगीच्या वर्षावात सामना भयंकर झाला

मोहरा इरेला पडला ||६||

गरनाळी तोफा मोठ्या धुंकार कराया सजल्या

घायाळ धडाधड खाली तनु कितक्यांच्या धड्पडल्या

धातीचे निधडे वीर चिंध्यापरी त्यांच्या झाल्या

पगडीची फौज हटेना क्षत्रुची पकड सुटेना

तो विजयश्रीचा चिमणा बेहोष होऊनी लढला

शौर्याची शर्थ जहाली बावटा तटावर चढला

जयनादाने वसईचा दिग्प्रांत पहा दुमदुमला

तो समय आणि ती मूर्ती ठाके कवीनयनापुढती

मोहरा इरेला पडला ||७||

- कै. दु, आ. तिवारी यांच्या मराठ्यांची संग्रामगीते ह्या काव्यसंग्रहातून 

-