तुज बघता सारा हिशेब चुकला होता
मी अमावास्येला चंद्र पाहिला होता ||धृ||
तो एकच झाला गुलाब अवघा लाल
जो ओठांवरती तुझ्या टेकला होता ||१||
तालात नादली तुझी पैंजणे तिकडे
हृदयाचा ठोका इकडे हुकला होता ||२||
डोळ्यात अचानक उभ्या जळाच्या लाटा
मी डाव प्रीतीचा पहिला शिकला होता ||३||
निथळता चांदणे असह्य अंगावरती
मी चंद्र तुझ्या वस्त्राने टिपला होता ||४||
तू मिठीत घेता श्वास थांबले होते
मज मारायचा डाव चांगला होता ||५||
पाहिले जयाने तुझे लाजरे हासू
माणूस तो आयुष्यातून उठला होता ||६||
भिननारच होते जहर तुला हे माझे
मी कवितेमधुनी दंश ठेवला होता ||७||
**संदीप खरे
मी अमावास्येला चंद्र पाहिला होता ||धृ||
तो एकच झाला गुलाब अवघा लाल
जो ओठांवरती तुझ्या टेकला होता ||१||
तालात नादली तुझी पैंजणे तिकडे
हृदयाचा ठोका इकडे हुकला होता ||२||
डोळ्यात अचानक उभ्या जळाच्या लाटा
मी डाव प्रीतीचा पहिला शिकला होता ||३||
निथळता चांदणे असह्य अंगावरती
मी चंद्र तुझ्या वस्त्राने टिपला होता ||४||
तू मिठीत घेता श्वास थांबले होते
मज मारायचा डाव चांगला होता ||५||
पाहिले जयाने तुझे लाजरे हासू
माणूस तो आयुष्यातून उठला होता ||६||
भिननारच होते जहर तुला हे माझे
मी कवितेमधुनी दंश ठेवला होता ||७||
**संदीप खरे
No comments:
Post a Comment